ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
για την ανατροπή των πολιτικών της συνδιαλλαγής και της υποταγής
για την αγωνιστική ανασύνταξη της Ομοσπονδίας μας
Νεοαποικιακή υποδούλωση και εργασιακός μεσαίωνας
Το 30ο συνέδριο της ΟΤΟΕ γίνεται λίγο μετά τη ψήφιση του τρίτου κατά σειρά μνημονίου. Tο πολυνομοσχέδιο που εν μέσω εκτεταμένων λαϊκών κινητοποιήσεων και διάχυτης κοινωνικής οργής πέρασε με οριακή πλειοψηφία από τη Βουλή, αποτυπώνει το βάθεμα τις εξάρτησης και της νεοαποικιακής υποδούλωσης της χώρας και συνιστά μια ακόμα γιγαντιαία επιχείρηση αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου, μετά τα δύο πρώτα μνημόνια. Mέσα από μια δέσμη δεκάδων μέτρων που αγγίζουν κάθε πτυχή της οικονομικής ζωής και αφορούν κάθε ομάδα, κλάδο και τάξη από αυτές που ορίζονται ως λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας, θέλουν να αρπάξουν τα τελευταία χρήματα που απέμειναν στις τσέπες ενός οικονομικά εξοντωμένου λαού, προκειμένου να ταΐσουν τα αχόρταγα, ειδικά σε καιρούς κρίσης, χρηματοκιβώτια των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Έτσι στο στόχαστρο της πιο βάρβαρης επίθεσης βρέθηκαν οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, οι ανάπηροι, οι φτωχοί αγρότες, τα πλέον δηλαδή εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα που μαζί με τους εργάτες, τους υπαλλήλους και τους ελεύθερους επαγγελματίες αποτελούν τους μόνιμους αποδέκτες της αντιδραστικής πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης, της EE και του ΔΝΤ.
Οι συνθήκες γαλέρας που διαμορφώνονται στη χώρα μας δεν είναι αποτέλεσμα λάθους χειρισμών, ούτε διαπραγματευτικής αδυναμίας με τους Ευρωπαίους Τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης και της τρόικας έχουν πλήρη επίγνωση της κατάστασης και είναι πλέον καθαρό ακόμα και για τον πιο αφελή, ότι η ακολουθούμενη πολιτική δεν στοχεύει στην επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Καμιά «σωτηρία» δεν φέρνει το 3ο μνημόνιο .Μόνο ικανοποίηση των συμφερόντων των τραπεζών και των μεγάλων πολυεθνικών της Ευρώπης που με την σύναψη υποδουλωτικών δανειακών συμβάσεων καταληστεύουν τον ελληνικό λαό και θέλουν να αρπάξουν τον δημόσιο πλούτο της χώρας
Με την εφαρμογή του μνημονίου ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με ένα νέο κούρεμα σε μισθούς και συντάξεις , με τη διάλυση του δημόσιου τομέα , τη συρρίκνωση των δαπανών για την υγεία και την παιδεία, τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την επιβολή νέων φόρων, το ξεπούλημα κρατικού πλούτου και δημόσιας περιουσία. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη δημιουργία ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα πάνω στον οποίο θα χτιστεί η δήθεν «ανταγωνιστική οικονομία» και η «ανάπτυξη» που οι Ευρωπαίοι δυνάστες και οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους ευαγγελίζονται.
Απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα δεν μπορούμε να απαντάμε με πρίσμα την συντεχνιακή λογική Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια καθολική και βάρβαρη αντεργατική επίθεση.
Η προσπαθεί διαχωρισμού του κλάδου μας από τους υπόλοιπους κλάδους και εργαζόμενους και η καλλιέργεια αυταπατών, ότι οι τραπεζοϋπάλληλοι θα γλιτώσουν από όλα αυτά, «επειδή πουλάνε πίστη και όχι παντελόνια»(δήλωση Κούκου στη Γενική Συνέλευση της Εμπορικής), είναι ένα μεγάλο ψέμα που οδηγεί στον αποπροσανατολισμό, στην υπονόμευση και στη διάσπαση των αγώνων των εργαζομένων.
Τραπεζίτες και τραπεζοϋπάλληλοι…
Από το προηγούμενο συνέδριο μέχρι σήμερα οι εργασιακές συνθήκες στον κλάδο έχουν χειροτερεύσει. Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους εργασιακών ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών. Καθημερινά βιώνουν την εντατικοποίηση της εργασίας, την παραβίαση του ωραρίου, την επιβολή της ατομικής στοχοθεσίας , τη τρομοκρατία και τη φίμωση.
Σχεδόν σε όλες τις τράπεζες υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων με διαφορετικές συμβάσεις μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Διαρκώς αυξάνονται οι ατομικές συμβάσεις έιτε με νέες προσλήψεις είτε με τη μετατροπή των συλλογικών σε ατομικές.
Οι οργανισμοί προσωπικού-κανονισμοί εργασίας αμφισβητούνται και παραβιάζονται από τις διοικήσεις
Αμφισβητούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις. Το προηγούμενο διάστημα σε αρκετες τράπεζες οι διοικήσεις προχώρησαν στη καταγγελία συμβάσεων και οι ηγεσίες των πρωτοβάθμιων σωματείων στη λογική του μικρότερου κακού συμβιβάστηκαν και υπέγραψαν νέες με μειωμένους μισθούς.
Οι επιπτώσεις των συγχωνεύσεων
Η διαδικασία ενοποίησης του Tραπεζικού Συστήματος ολοκληρώνεται με στόχο να διαμορφωθούν 2,5 με 3 τραπεζικά σχήματα.
Οι συγχωνεύσεις αποτελούν οχυρό του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου απέναντι στην οικονομική κρίση ενώ από τη άλλη ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για το εργασιακό καθεστώς των τραπεζοϋπαλλήλων.
Στις νέες T τράπεζες θα είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που θα «περισσεύουν» αφού ξαφνικά δημιουργούνται τεράστια δίκτυα τα οποία θα επιβάλουν κλεισίματα καταστημάτων και διευθύνσεων.
Oι συγχωνεύσεις δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ εργαζομένων της ίδιας τράπεζας και είναι βέβαιο ότι οι τραπεζίτες θα θελήσουν να εξομοιώσουν τις εργασιακές σχέσεις προς τους κατώτατους μισθούς και τις χειρότερες εργασιακά ατομικές συμβάσεις. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα της Αγροτικής που μετά το ξεπούλημα της στη Πειραιώς οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με μειωμένα δικαιώματα.Η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου στις τράπεζες ανοίγει το δρόμο και λύνει τα χέρια των τραπεζιτών για μαζικές απολύσεις, αφού μειώνονται οι αποζημιώσεις, καταργεί το ωράριο και το πενθήμερο και διαλύει τα ασφαλιστικά ταμεία και τα ταμεία Υγείας αφού τα εντάσσει στον ΕΟΠΥΥ
H συνδικαλιστική τακτική της ΟΤΟΕ
• Η ηγεσία της ΟΤΟΕ ακόμα και σήμερα που η κοινωνική καταστροφή σαρώνει την χώρα αρνείται σκόπιμα να παρουσιάσει τα προβλήματα του κλάδου ως μέρος της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης και ενεργεί σαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της συντονισμένης και αγωνιστικής αντίστασης των εργαζομένων
• Καλλιεργεί αυταπάτες στους εργαζόμενους των τραπεζών ότι ξέχωρα , με περιχαρακωμένες από τους άλλους εργαζόμενους ενέργειες ,με στενή κλαδική-συντεχνιακή αντιμετώπιση των ζητημάτων μπορούν να οχυρωθούν απέναντι στην κρίση και αρνείται να παλέψει για συντονισμένο πανεργατικό αγώνα. Πως π.χ. θα καταφέρουν οι εργαζόμενοι στις τράπεζες να «υπερβούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον κλάδο υγείας..» απλά και μόνο με τη δημιουργία ενός ενιαίου ταμείου Υγείας για τον κλάδο(ανακοίνωση ΟΤΟΕ Νο42) χωρίς να ενώσουν τον αγώνα τους με τον αγώνα των άλλων εργαζομένων ενάντια στις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων, τις περικοπές των δαπανών και την οριστική διάλυση της υγείας από την πολιτική των μνημονίων
• Αναλώνεται σε τραπέζια διαλόγου με τους τραπεζίτες και τα κόμματα της Κυβέρνησης ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ εξωραΐζοντας το ρόλο τους και τις προθέσεις τους, προωθώντας σε καιρούς αντεργατικής επίθεσης, τη λογική του κοινωνικού διαλόγου και της εργασιακής ειρήνης .
• Αρνείται να συντονίσει ακόμα και τους αγώνες των εργαζομένων του κλάδου.Παρόλο που στις απεργίες των εργαζομένων της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου καλούσε τους εργαζόμενους του κλάδου να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, εκτός από την απεργία πυροτέχνημα του καλοκαιριού για το ξεπούλημα της Αγροτικής δεν μπήκε στο κόπο να οργανώσει καμία άλλη κινητοποίηση. Η συνδικαλιστικη πρακτική του λεκτικού «τσαμπουκά» που όμως δεν συνοδεύεται από καμία άλλη ενέργεια, όχι απλά απαξιώνει κάθε έννοια αγώνα και αλληλεγγύης και γελοιοποιεί το ρόλο της ομοσπονδίας, αλλά υπονομεύει και κάθε απεργιακό αγώνα όπως συνέβη με την Αγροτική και το ΤΤ.
• Τάσσεται υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στη λογική της συνδιοίκησης προσπαθώντας να πείσει ότι αν σωθούν οι τράπεζες θα σωθούν και οι εργαζόμενοι.
• Εξαγγέλλει και συμμετέχει σε απεργίες χωρίς να προετοιμάζει τη συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτές Η προετοιμασία εξαντλείται σε μία ανακοίνωση η οποία τις περισσότερες φορές φτάνει στους εργαζόμενους με ηλεκτρονική μορφή και όχι μέσω της φυσικής παρουσίας των εκπροσώπων στους χώρους δουλειάς. Εξαγγέλλει απεργίες μία ημέρα πριν ή ακόμα και το βράδυ της προηγούμενης ημέρας με αποτέλεσμα να μην ενημερώνονται οι εργαζόμενοι όπως συνέβη με τη πρόσφατη 48ωρη.
Η ηγεσία της ΟΤΟΕ , και οι διοικήσεις των πρωτοβάθμιων που ελέγχονται από ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ καταστρατηγεί τις δημοκρατικές λειτουργίες των συλλόγων. Ενδεικτικό του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού είναι η ανυπαρξία προσυνεδριακών διαλόγων και συνελεύσεων στα σωματεία με αποτέλεσμα ελάχιστοι εργαζόμενοι να γνωρίζουν για το συνέδριο πόσο μάλλον να αισθάνονται σημαντική τη παρουσία τους.
Προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί για η ανατροπή του γραφειοκρατικού συμβιβασμένου συνδικαλισμού.
Η κυριαρχία των κυβερνητικών παρατάξεων ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ δεν ανατρέπεται έξω από τα σωματεία δεν είναι πρόβλημα συνδικαλιστικής δομής και δεν θα αποδυναμωθεί επειδή κάποιοι θα πορευτούν διαφορετική ώρα, σε διαφορετική πλατεία. Αυτό αντιθέτως διασπά και αποδυναμώνει τον αγώνα των εργαζομένων.
Ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός αποδυναμώνεται και απομονώνεται μόνο μέσα από τον επίμονο αγώνα μέσα στα συνδικάτα ενάντια στην πολιτική του, με τη σωστή –δημοκρατική λειτουργία όλων των συλλογικών διαδικασιών των σωματείων μόνο μέσα από τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία τις γενικές συνελεύσεις και τους απεργιακούς αγώνες,
Διεκδικούμε
• Μαζικές δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες
• Τη δημιουργία ενός σωματείου ανά εργοδότη στα νέα τραπεζικά σχήματα.
• Την ένταξη των εργαζομένων των θυγατρικών στα σωματεία των αντίστοιχων τραπεζών.
• Τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας
• Συλλογικές συμβάσεις και μόνιμη σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους στις
τράπεζες
Υπερασπιζόμαστε όλα τα κεκτημένα του κλάδου
Αρνούμαστε να υιοθετήσουμε αιτήματα που αποπροσανατολίζουν και καλλιεργούν αυταπάτες για τον ρόλο του σημερινού κράτους και δεν μπαίνουμε στο διάλογο για τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος στα πλαίσια του σημερινού κεφαλαιοκρατικού συστήματος
Είναι λανθασμένα και απατηλά τα αιτήματα που ζητούν τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο ή δημόσιες τράπεζες υπό εργατικό έλεγχο ή εθνικοποιημένες τράπεζες , γιατί σε συνθήκες όπου το κράτος είναι όργανο εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι κρατικές ή δημόσιες τράπεζες, όπως και οι ιδιωτικές, δεν μπορούν να παίξουν κοινωνικό ρόλο ή ρόλο υπέρ του λαού .
Παλεύουμε
• Για την ανατροπή των μνημονίων και όλων των υποδουλωτικών δανειακών συμβάσεων που αλυσοδένουν το λαό και τη χώρα
• Για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων και της συλλογικής διαπραγμάτευσης-Ενάντια στις περικοπές των μισθών και των συντάξεων
• Ενάντια στις απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στις μειώσεις μισθών και συντάξεων και την επιβολή νέων φόρων.
• Ενάντια στη κατάργηση των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων και τη διάλυση των ταμείων υγείας
• Ενάντια στην συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και τις περικοπές δαπανών για την υγεία και τη παιδεία.
• Ενάντια στο ξεπούλημα κρατικού πλούτου και της δημόσιας περιουσίας.
• Για ένα συνδικαλιστικό κίνημα ταξικό μαζικό νικηφόρο.
• Για την οργάνωση ενωτικών-μαζικών αγώνων και ενός πανεργατικού μετώπου αντίστασης και του παλλαϊκού ξεσηκωμού ενάντια στην μνημονιακή πολιτική
• Για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης και της τρόικας, για μια Ελλάδα έξω από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου