ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Εργαζομένων πρ.Εμπορικής -Alpha
Εκλογική διακήρυξη Νοέμβρης 2013
Ποιοι και γιατί συγκροτούμε την Αγωνιστική Πρωτοβουλία.
Μπροστά στην όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σε όλους τους τομείς της ζωής μας αλλά και στον κλάδο μας, μπροστά σε μία πολιτική που σαρώνει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με δύσκολους, μακροχρόνιους συλλογικούς αγώνες, ο ατομικός δρόμος δεν μπορεί να αποτελεί διέξοδο. Με τη πίστη ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς οφείλουμε να συσπειρωνόμαστε να οργανώνουμε τη δράση μας και να ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με όσους αντιστέκονται, η Αγωνιστική Παρέμβαση, οι συνάδελφοι που το προηγούμενο διάστημα δραστηριοποιήθηκαν μέσα από τη Πρωτοβουλία εργαζομένων Εμπορικής, συνάδελφοι από τηv Οδό Ευπόλιδος, καθώς και ανένταχτοι συνάδελφοι προχωρήσαμε στη συγκρότηση της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ με στόχο την ανασυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών του συλλόγου , τη συσπείρωση και ενεργή συμμετοχή όλων των εργαζομένων σε αυτόν σε μια κατεύθυνση αγωνιστικής διεκδίκησης και περιφρούρησης των δικαιωμάτων μας.
Μπροστά στη διάσπαση των εργαζομένων σε δύο Συλλόγους
Το μπλοκ «ΔΑΚΕ» - «επιστημονικός σύλλογος Εμπορικής» και της παράταξης «ενωμένος σύλλογος ALPHA BANK» με εκβιασμούς πιέζουν τους εργαζόμενους της πρώην Εμπορικής να διαγραφούν από τον ΕΝ.Α.Σ και να γραφτούν στον Σύλλογο της ALPHA. Αυτές οι πρακτικές δεν έχουν σχέση με τη κουλτούρα των εργαζομένων και της συλλογικής δράσης και πρέπει να καταγγελθούν από το σύνολο των συναδέλφων. Αυτές οι πρακτικές υπηρετούν τη διοίκηση που επιδιώκει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί ο συνδικαλισμός της σιωπής και της υποταγής στις απαιτήσεις της τράπεζας. Στον σύλλογό μας οι δυνάμεις που υπηρέτησαν αυτόν τον συνδικαλισμό, η μεν ΔΑΚΕ αποχώρησε και πήγε να διασφαλίσει τα προνόμιά της αλλού. Από την άλλη η ΔΗΣΥΕ δίνει τη μάχη των μαχών για την παραμονή των εργαζομένων στο σωματείο. Αρνείται όμως τον αγώνα για να αποτελέσει αίτημα όλων των εργαζομένων η δημιουργία ενός Συλλόγου μέσα από μαζικές διαδικασίες και Γεν. Συνελεύσεις. Η αγωνία τους αφορά τη διατήρηση της καρέκλας τους, Η στάση που ακολουθούν δεν οχυρώνει τους εργαζόμενους μπροστά στις πιέσεις που δέχονται για διαγραφή.
Το πρόβλημα της ενιαίας εκπροσώπησης όλων των εργαζομένων από ένα σωματείο δεν μπορεί να λυθεί με μεταγραφές από τον έναν σύλλογο στον άλλο.
Αν κάτι άλλο πρέπει να γίνει, αυτό είναι να αυτοδιαλυθούν και οι τρεις Σύλλογοι που λειτουργούν παράλληλα στην Τράπεζα, και να δημιουργηθεί από μηδενική βάση, ένας καινούργιος Σύλλογος με νέο καταστατικό, που θα επικυρωθεί από όλους τους εργαζόμενους και θα εξυπηρετεί τη δημοκρατική του λειτουργία . Και αυτό θα επιδιώξουμε γιατί μόνο έτσι υπερασπιζόμαστε την αγωνιστική παρακαταθήκη του Σ.Ε.Ε.Τ και τη συλλογική δύναμη των εργαζομένων.
Στον εργασιακό μας χώρο
Μετά την τεράστια πίεση που δέχθηκε το προσωπικό για την ΑΜΚ και την λειτουργική συγχώνευση, η τράπεζα συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Η Black Rock ήρθε να λειτουργήσει ως αφορμή για να εργαστούν οι συνάδελφοι των καταστημάτων και διευθύνσεων Σαβ/κα και πολλές ώρες επιπλέον μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Στα καταστήματα το τελευταίο καιρό ο φόρτος εργασίας είναι τέτοιος που οι συνάδελφοι αναγκάζονται να δουλεύουν πολλές απλήρωτες υπερωρίες. Οι απογευματινές συναντήσεις συντονισμού γίνονται όλο και πιο συχνές.
Η διοίκηση κατάργησε τα οδοιπορικά με αποτέλεσμα την οικονομική επιβάρυνση πολλών συναδέλφων, προχώρησε σε απολύσεις συναδέλφων χωρίς καν να ακολουθήσει διαδικασίες πειθαρχικού. ενημερώνει προκαταβολικά τις συναδέλφισσες για τη κατάργηση της 9μηνης άδειας ανατροφής τέκνου κάτι που προς το παρόν δεν ισχύει, ενώ πολλοί συνάδελφοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Το επόμενο διάστημα ο ήδη αποδυναμωμένος οργανισμός προσωπικού της Εμπορικής στο βαθμό που κατοχυρώνει περισσότερα δικαιώματα από αυτόν της Αlpha θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Άλλωστε ο στόχος για κάθε διοίκηση είναι να ξεμπερδεύει με τους οργανισμούς και οτιδήποτε κατοχυρώνει συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. Επιπλέον στο τέλος του χρόνου η επιχειρησιακή μας σύμβαση λήγει και είναι βέβαιο ότι η διοίκηση της Alpha θα απαιτήσει νέες μειώσεις μισθών και περικοπές δικαιωμάτων.
Ο αφοπλισμός των εργαζομένων μπροστά στην εργοδοτική επίθεση.
Η διοίκηση από τη μία έχει την στήριξη της κυρίαρχης δύναμης του συλλόγου της Alpha «ενωμένος σύλλογος ALPHA BANK» που πρόσφατα άλλωστε μας καλούσε όλους να «δώσουμε τα ρέστα μας» για την ΑΜΚ, καλλιεργώντας τη ψευδαίσθηση ότι τραπεζίτες και εργαζόμενοι είμαστε μία οικογένεια.
Από την άλλη η στάση των κυρίαρχων δυνάμεων μας του Συλλόγου ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ(που πρόσφατα αποχώρησε), απέναντι στη καταπάτηση των δικαιωμάτων αφήνει τους εργαζόμενους ακάλυπτους. Η δράση τους εξαντλήθηκε σε ανακοινώσεις και συζητήσεις με τη Δ/νση Προσωπικού και τη διοίκηση. Όταν βρισκόμασταν μπροστά στις μειώσεις μισθού και τη κατάργηση ωραρίου της κλαδικής σύμβασης αρνήθηκαν να δώσουν το λόγο στους εργαζόμενους και κατασυκοφάντησαν τους εργαζόμενους της πρωτοβουλίας που πάλεψαν για συλλογή υπογραφών με στόχο την σύγκληση Γεν.συνέλευσης.
Κάθε φορά που η εργοδοσία απαιτεί νέες περικοπές και σερβίρει νέα εκβιαστικά διλήμματα, οι δυνάμεις αυτές φροντίζουν να αναπαράγουν αυτά τα διλήμματα στους εργαζόμενους, καλλιεργώντας την ηττοπάθεια και τον φόβο για να καταλήξουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον συμβιβασμό. Και κάθε φορά που κρατάνε τους εργαζόμενους μακριά από απεργιακούς αγώνες και συλλογικές δράσεις εκχωρώντας αμαχητί δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων, έρχονται στη συνέχεια να μας πουν ότι πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι για όλα όσα μέχρι στιγμής δεν χάσαμε. Αυτό έκαναν με την επιχειρησιακή της Εμπορικής αυτό έκαναν με την κλαδική σύμβαση, αυτό θα κάνουν και τώρα.
Ευθύνη έχουν και οι δυνάμεις της ΕΑΣ με την ανοχή και την ατολμία που επιδεικνύουν κάθε φορά που δημιουργούνται προϋποθέσεις για αγωνιστικά σκιρτήματα. Προτιμούν να μένουν αγκιστρωμένοι στις κεντρικές συνδικαλιστικές επιλογές τους .Δεν πάλεψαν ως μέλη του ΔΣ για τη δημιουργία επιτροπών καταστημάτων, και την επαναλειτουργία των Γενικών Συμβουλίων. δεν στήριξαν την πρωτοβουλία για συνέλευση πριν την υπογραφή της κλαδικής. Όσον αναφορά την ΕΣΑΚ ακόμα και αν συμφωνεί με πρωτοβουλίες εργαζομένων δεν συμμετέχει εάν δεν υπάρχει αποκλειστικά η σφραγίδα της. Και οι δύο αυτές παρατάξεις δεν κατήγγειλαν και δεν ενημέρωσαν τους εργαζόμενους για την απαράδεκτη απόφαση των ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ να υπογράψουν στα κρυφά την κατάργηση άρθρου της επιχειρησιακής.
Στον κλάδο μας
Η εργοδοσία «αποθρασυμμένη» από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, επιτίθεται με διαρκείς μειώσεις μισθών, απολύσεις, απίστευτη εντατικοποίηση και απλήρωτη εργασία που γίνεται κανόνας.
Τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών απειλούν τα εργασιακά μας δικαιώματα: κλείσιμο καταστημάτων, εξομοίωση συμβάσεων προς τα κάτω, απολύσεις. Τα δημοσιεύματα για μείωση χιλιάδων θέσεων εργασίας στις τράπεζες είναι σχεδόν καθημερινά. Οι «εθελούσιες» είναι μια πρώτη λύση που λειτουργεί εκβιαστικά για τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων. Οι μαζικές απολύσεις είναι ορατό ενδεχόμενο, γι αυτό και στην κλαδική σύμβαση δεν μπήκε ρήτρα περί μη απολύσεων.
Τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων μπαίνουν στο στόχαστρο με το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Το 2014 αναμένεται νέο κούρεμα επικουρικών συντάξεων ενώ τα επικουρικά ταμεία βρίσκονται υπό διάλυση. Η μείωση του προσωπικού, οι εθελούσιες, η ύπαρξη ελαστικών εργασιακών σχέσεων και οι μειώσεις μισθών που επέβαλαν θα τα πλήξουν ακόμη περισσότερο. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έπληξε επιπλέον τα ταμεία, αφού η περιουσία τους μειώθηκε εκ νέου και κινδυνεύουν με κατάρρευση, συνέπεια της εγκληματικής πολιτικής που θέλει τα ασφαλιστικά ταμεία να τζογάρουν στο χρηματιστήριο τα αποθεματικά τους σε χιλιάδες μετοχές τραπεζών κλπ
Η περίοδος που διανύουμε
Οι εκλογές του Συλλόγου έρχονται σε μία περίοδο που ο Ελληνικός λαός και το σύνολο των εργαζομένων δέχονται μία άνευ προηγουμένου επίθεση σε όλα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα με στόχο τη πλήρη ισοπέδωσή τους. Η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με στήριγμα τα ΜΜΕ προσπαθεί να πείσει ότι τα δύσκολα τελείωσαν, όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει.
Με τι ερχόμαστε αντιμέτωποι
Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται απαιτεί χιλιάδες απολύσεις, εξοντωτικούς φόρους και χαράτσια, μειώσεις συντάξεων, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Έτσι χτίζονται οι ανταγωνιστικές οικονομίες.
Οι τράπεζες από το 2008 έως σήμερα έχουν λάβει πακέτα ενίσχυσης αξίας 255 δις μαζί με τα τελευταία 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης. Αυτά τα δις τα πλήρωσε και τα πληρώνει ο ελληνικός λαός με μνημόνια και αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα. Όμως αυτό δεν αρκεί ήδη μιλάνε για κούρεμα καταθέσεων (απόφαση ΕΕ για επέκταση του μοντέλου Κύπρου), πλειστηριασμούς και κατασχέσεις ακόμα και Α΄ κατοικίας.
Η οικονομική εξαθλίωση του λαού δεν οφείλεται στη κακή διαχείριση των οικονομικών της χώρας από κάποιους πολιτικούς. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και εφαρμόζεται πιστά από όλες τις υποτελείς Κυβερνήσεις προκειμένου να διασωθούν και να γεμίσουν τα αχόρταγα σε περιόδους κρίσης χρηματοκιβώτια των ξένων και ντόπιων Τραπεζών των βιομήχανων και των πολυεθνικών.
Στο έδαφος αυτής της αντιδραστικής επίθεσης, το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν πολύ μαζικές πανελλαδικές απεργίες καθώς και μεγάλοι κλαδικοί αγώνες όπως ο αγώνας των εκπαιδευτικών, των εργαζόμενων στην ΕΡΤ, στην υγεία και τα πανεπιστήμια, στη χαλυβουργία. Αγώνες που εγκλωβίστηκαν και εγκλωβίζονται στα γρανάζια του εργοδοτικού συνδικαλισμού και της υποταγής που αυτήν την περίοδο επιβεβαιώνει τον αντιδραστικό ρόλο του με τον καλύτερο τρόπο.
• Σε επίπεδο της ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ μετέτρεψαν όλες τις μεγάλες πανελλαδικές απεργίες σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και εκτόνωσης της οργής του ελληνικού λαού. Αρνήθηκαν να συντονίσουν τους κλαδικούς αγώνες απομονώνοντας ουσιαστικά κάθε κλάδο που βγήκε και βγαίνει σε απεργία. Σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στη σφαγή του δημόσιου τομέα και τις χιλιάδες απολύσεις των δημόσιων υπαλλήλων.
• Σε επίπεδο ΟΤΟΕ και Ε.ΝΑ.Σ, μπροστά στις απαιτήσεις των τραπεζών για μειώσεις μισθών και κατάργηση ωραρίου, μπροστά στο ξεπούλημα της Αγροτικής και τη διάλυση του ΤΤ, μπροστά στις απολύσεις ενοικιαζόμενων και μη οι δυνάμεις ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ, αρνήθηκαν να συντονίσουν τους εργαζόμενους του κλάδου, αρνήθηκαν να συγκαλέσουν γενικές συνελεύσεις και να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Απεναντίας έδωσαν όρκους πίστης στον διάλογο με την εργοδοσία. Έβαλαν πλάτη και έδωσαν άλλοθι στην αντεργατική επίθεση, διέσπασαν τους εργαζόμενους σε «εξασφαλισμένους» και μη και πάντα «διαπραγματεύονται» με κριτήριο την κερδοφορία των εργοδοτών.
Με την πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής οι δυνάμεις αυτές αποδυνάμωσαν το συνδικαλιστικό κίνημα, και εξευτέλισαν τα συνδικάτα στα μάτια των εργαζόμενων.
Απέναντι σ΄αυτήν την επίθεση πρέπει να απαντήσουμε με συλλογικό μαζικό διαρκή αγώνα! Ο μισθός μας, το ωράριο, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η σταθερή εργασία, η διασφάλιση της αξιοπρέπειας στον εργασιακό χώρο, το δικαίωμα στη σύνταξη οι συλλογικές συμβάσεις κερδήθηκαν με αγώνες. Δικαιώματα που ένα, ένα ξηλώνονται είναι κεκτημένα πίσω από τα οποία δεν υπάρχουν ανοιχτοχέρηδες εργοδότες, υπάκουοι και σκυφτοί εργαζόμενοι, τραπέζια διαλόγου ή ξύπνιοι και μάγκες συνδικαλιστές. Πίσω απ’ αυτά τα κεκτημένα υπάρχει ο συλλογικός αγώνας των εργαζόμενων, η διεκδίκηση η μαζική Γενική Συνέλευση η αλληλεγγύη, η απεργία. Αγώνας μακρύς που έχει τις ρίζες του βαθιά πίσω στην ιστορία του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος , αγώνας που έγινε με θυσίες, με διώξεις και απολύσεις, από εργαζόμενους που έδωσαν το αίμα τους για αυτά που μέχρι χτες θεωρούσαμε δεδομένα, μα πάνω απ’ όλα για την αξιοπρέπεια και την ηθική! Έτσι κατακτήθηκαν και μόνο έτσι μπορούμε να τα διαφυλάξουμε!
•Που θα ενώνει τα μέλη του με ζωντανές μαζικές συλλογικές διαδικασίες στις οποίες κάθε εργαζόμενος θα έχει ουσιαστική συμμετοχή, που θα ενώνει όλους τους εργαζόμενους στη βάση των αιτημάτων τους και δε θα τους χωρίζει σε κόκκινες, πράσινες και μπλε πλατείες!
•ασπίδα απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, που απαιτούν την πλήρη υποταγή και συνθήκες γαλέρας. Μέσα από το σωματείο διεκδικούμε δεδουλευμένα, κάθε απόλυση να γίνεται μάχη όλων μας. Κανείς εργαζόμενος μόνος του, καμιά αυθαιρεσία να μην μείνει αναπάντητη.
•Που θα έχει καθαρή στάση απέναντι στην εργοδοσία χωρίς να «συνδιαλέγεται» και διαπλέκεται με αυτήν.
•που θα στηρίζει και συμβάλλει στη δημιουργία επιτροπών του σωματείου στους χώρους δουλειάς.
•πραγματικό όπλο ενάντια στον κατακερματισμό, τη διάσπαση και τον απομονωτισμό. Που θα ενώνει τον αγώνα του με τον αγώνα όλων των εργαζομένων που χτυπιούνται.
•που δεν θα παραιτείται από την πάλη για αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση και όρους εργασίας. έξω από τη λογική του ατομικού δρόμου που είναι στρωμένος με υποχωρήσεις και δεν εξασφαλίζει την επιβίωση των εργαζομένων
•Που θα παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ, όχι με τις αυταπάτες του διαλόγου που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα μας οδηγήσουν στην ήττα, αλλά με ενωτικό, μαζικό και παρατεταμένο αγώνα.
Δεν υπάρχουν φαεινές ιδέες, έτοιμες λύσεις, «εύκολες» πρακτικές, ούτε κοινοβουλευτικοί «σωτήρες», και «super man» συνδικαλιστές. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να σταθούμε όρθιοι από το δρόμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Αυτό το δρόμο περπάτησαν εκατοντάδες χιλιάδες -εκατομμύρια εργαζομένων ανά το πλανήτη σε καιρούς πιο εύκολους μα και πολύ πιο δύσκολους από αυτούς και είναι αυτός ο δρόμος που αποτέλεσε εγγύηση για την κατάκτηση και τη διασφάλιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων! Δρόμος που περνάει μέσα απ’ την ανασύνταξη των συλλογικών διαδικασιών, την επιστροφή στο σωματείο και τη μετατροπή του σε κέντρο αγώνα!
Εργαζομένων πρ.Εμπορικής -Alpha
Εκλογική διακήρυξη Νοέμβρης 2013
Ποιοι και γιατί συγκροτούμε την Αγωνιστική Πρωτοβουλία.
Μπροστά στην όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σε όλους τους τομείς της ζωής μας αλλά και στον κλάδο μας, μπροστά σε μία πολιτική που σαρώνει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με δύσκολους, μακροχρόνιους συλλογικούς αγώνες, ο ατομικός δρόμος δεν μπορεί να αποτελεί διέξοδο. Με τη πίστη ότι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς οφείλουμε να συσπειρωνόμαστε να οργανώνουμε τη δράση μας και να ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με όσους αντιστέκονται, η Αγωνιστική Παρέμβαση, οι συνάδελφοι που το προηγούμενο διάστημα δραστηριοποιήθηκαν μέσα από τη Πρωτοβουλία εργαζομένων Εμπορικής, συνάδελφοι από τηv Οδό Ευπόλιδος, καθώς και ανένταχτοι συνάδελφοι προχωρήσαμε στη συγκρότηση της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ με στόχο την ανασυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών του συλλόγου , τη συσπείρωση και ενεργή συμμετοχή όλων των εργαζομένων σε αυτόν σε μια κατεύθυνση αγωνιστικής διεκδίκησης και περιφρούρησης των δικαιωμάτων μας.
Μπροστά στη διάσπαση των εργαζομένων σε δύο Συλλόγους
Το μπλοκ «ΔΑΚΕ» - «επιστημονικός σύλλογος Εμπορικής» και της παράταξης «ενωμένος σύλλογος ALPHA BANK» με εκβιασμούς πιέζουν τους εργαζόμενους της πρώην Εμπορικής να διαγραφούν από τον ΕΝ.Α.Σ και να γραφτούν στον Σύλλογο της ALPHA. Αυτές οι πρακτικές δεν έχουν σχέση με τη κουλτούρα των εργαζομένων και της συλλογικής δράσης και πρέπει να καταγγελθούν από το σύνολο των συναδέλφων. Αυτές οι πρακτικές υπηρετούν τη διοίκηση που επιδιώκει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί ο συνδικαλισμός της σιωπής και της υποταγής στις απαιτήσεις της τράπεζας. Στον σύλλογό μας οι δυνάμεις που υπηρέτησαν αυτόν τον συνδικαλισμό, η μεν ΔΑΚΕ αποχώρησε και πήγε να διασφαλίσει τα προνόμιά της αλλού. Από την άλλη η ΔΗΣΥΕ δίνει τη μάχη των μαχών για την παραμονή των εργαζομένων στο σωματείο. Αρνείται όμως τον αγώνα για να αποτελέσει αίτημα όλων των εργαζομένων η δημιουργία ενός Συλλόγου μέσα από μαζικές διαδικασίες και Γεν. Συνελεύσεις. Η αγωνία τους αφορά τη διατήρηση της καρέκλας τους, Η στάση που ακολουθούν δεν οχυρώνει τους εργαζόμενους μπροστά στις πιέσεις που δέχονται για διαγραφή.
Το πρόβλημα της ενιαίας εκπροσώπησης όλων των εργαζομένων από ένα σωματείο δεν μπορεί να λυθεί με μεταγραφές από τον έναν σύλλογο στον άλλο.
Αν κάτι άλλο πρέπει να γίνει, αυτό είναι να αυτοδιαλυθούν και οι τρεις Σύλλογοι που λειτουργούν παράλληλα στην Τράπεζα, και να δημιουργηθεί από μηδενική βάση, ένας καινούργιος Σύλλογος με νέο καταστατικό, που θα επικυρωθεί από όλους τους εργαζόμενους και θα εξυπηρετεί τη δημοκρατική του λειτουργία . Και αυτό θα επιδιώξουμε γιατί μόνο έτσι υπερασπιζόμαστε την αγωνιστική παρακαταθήκη του Σ.Ε.Ε.Τ και τη συλλογική δύναμη των εργαζομένων.
Στον εργασιακό μας χώρο
Μετά την τεράστια πίεση που δέχθηκε το προσωπικό για την ΑΜΚ και την λειτουργική συγχώνευση, η τράπεζα συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Η Black Rock ήρθε να λειτουργήσει ως αφορμή για να εργαστούν οι συνάδελφοι των καταστημάτων και διευθύνσεων Σαβ/κα και πολλές ώρες επιπλέον μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Στα καταστήματα το τελευταίο καιρό ο φόρτος εργασίας είναι τέτοιος που οι συνάδελφοι αναγκάζονται να δουλεύουν πολλές απλήρωτες υπερωρίες. Οι απογευματινές συναντήσεις συντονισμού γίνονται όλο και πιο συχνές.
Η διοίκηση κατάργησε τα οδοιπορικά με αποτέλεσμα την οικονομική επιβάρυνση πολλών συναδέλφων, προχώρησε σε απολύσεις συναδέλφων χωρίς καν να ακολουθήσει διαδικασίες πειθαρχικού. ενημερώνει προκαταβολικά τις συναδέλφισσες για τη κατάργηση της 9μηνης άδειας ανατροφής τέκνου κάτι που προς το παρόν δεν ισχύει, ενώ πολλοί συνάδελφοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Το επόμενο διάστημα ο ήδη αποδυναμωμένος οργανισμός προσωπικού της Εμπορικής στο βαθμό που κατοχυρώνει περισσότερα δικαιώματα από αυτόν της Αlpha θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Άλλωστε ο στόχος για κάθε διοίκηση είναι να ξεμπερδεύει με τους οργανισμούς και οτιδήποτε κατοχυρώνει συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. Επιπλέον στο τέλος του χρόνου η επιχειρησιακή μας σύμβαση λήγει και είναι βέβαιο ότι η διοίκηση της Alpha θα απαιτήσει νέες μειώσεις μισθών και περικοπές δικαιωμάτων.
Ο αφοπλισμός των εργαζομένων μπροστά στην εργοδοτική επίθεση.
Η διοίκηση από τη μία έχει την στήριξη της κυρίαρχης δύναμης του συλλόγου της Alpha «ενωμένος σύλλογος ALPHA BANK» που πρόσφατα άλλωστε μας καλούσε όλους να «δώσουμε τα ρέστα μας» για την ΑΜΚ, καλλιεργώντας τη ψευδαίσθηση ότι τραπεζίτες και εργαζόμενοι είμαστε μία οικογένεια.
Από την άλλη η στάση των κυρίαρχων δυνάμεων μας του Συλλόγου ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ(που πρόσφατα αποχώρησε), απέναντι στη καταπάτηση των δικαιωμάτων αφήνει τους εργαζόμενους ακάλυπτους. Η δράση τους εξαντλήθηκε σε ανακοινώσεις και συζητήσεις με τη Δ/νση Προσωπικού και τη διοίκηση. Όταν βρισκόμασταν μπροστά στις μειώσεις μισθού και τη κατάργηση ωραρίου της κλαδικής σύμβασης αρνήθηκαν να δώσουν το λόγο στους εργαζόμενους και κατασυκοφάντησαν τους εργαζόμενους της πρωτοβουλίας που πάλεψαν για συλλογή υπογραφών με στόχο την σύγκληση Γεν.συνέλευσης.
Κάθε φορά που η εργοδοσία απαιτεί νέες περικοπές και σερβίρει νέα εκβιαστικά διλήμματα, οι δυνάμεις αυτές φροντίζουν να αναπαράγουν αυτά τα διλήμματα στους εργαζόμενους, καλλιεργώντας την ηττοπάθεια και τον φόβο για να καταλήξουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον συμβιβασμό. Και κάθε φορά που κρατάνε τους εργαζόμενους μακριά από απεργιακούς αγώνες και συλλογικές δράσεις εκχωρώντας αμαχητί δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων, έρχονται στη συνέχεια να μας πουν ότι πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι για όλα όσα μέχρι στιγμής δεν χάσαμε. Αυτό έκαναν με την επιχειρησιακή της Εμπορικής αυτό έκαναν με την κλαδική σύμβαση, αυτό θα κάνουν και τώρα.
Ευθύνη έχουν και οι δυνάμεις της ΕΑΣ με την ανοχή και την ατολμία που επιδεικνύουν κάθε φορά που δημιουργούνται προϋποθέσεις για αγωνιστικά σκιρτήματα. Προτιμούν να μένουν αγκιστρωμένοι στις κεντρικές συνδικαλιστικές επιλογές τους .Δεν πάλεψαν ως μέλη του ΔΣ για τη δημιουργία επιτροπών καταστημάτων, και την επαναλειτουργία των Γενικών Συμβουλίων. δεν στήριξαν την πρωτοβουλία για συνέλευση πριν την υπογραφή της κλαδικής. Όσον αναφορά την ΕΣΑΚ ακόμα και αν συμφωνεί με πρωτοβουλίες εργαζομένων δεν συμμετέχει εάν δεν υπάρχει αποκλειστικά η σφραγίδα της. Και οι δύο αυτές παρατάξεις δεν κατήγγειλαν και δεν ενημέρωσαν τους εργαζόμενους για την απαράδεκτη απόφαση των ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ να υπογράψουν στα κρυφά την κατάργηση άρθρου της επιχειρησιακής.
Στον κλάδο μας
Η εργοδοσία «αποθρασυμμένη» από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, επιτίθεται με διαρκείς μειώσεις μισθών, απολύσεις, απίστευτη εντατικοποίηση και απλήρωτη εργασία που γίνεται κανόνας.
Τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών απειλούν τα εργασιακά μας δικαιώματα: κλείσιμο καταστημάτων, εξομοίωση συμβάσεων προς τα κάτω, απολύσεις. Τα δημοσιεύματα για μείωση χιλιάδων θέσεων εργασίας στις τράπεζες είναι σχεδόν καθημερινά. Οι «εθελούσιες» είναι μια πρώτη λύση που λειτουργεί εκβιαστικά για τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων. Οι μαζικές απολύσεις είναι ορατό ενδεχόμενο, γι αυτό και στην κλαδική σύμβαση δεν μπήκε ρήτρα περί μη απολύσεων.
Τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων μπαίνουν στο στόχαστρο με το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Το 2014 αναμένεται νέο κούρεμα επικουρικών συντάξεων ενώ τα επικουρικά ταμεία βρίσκονται υπό διάλυση. Η μείωση του προσωπικού, οι εθελούσιες, η ύπαρξη ελαστικών εργασιακών σχέσεων και οι μειώσεις μισθών που επέβαλαν θα τα πλήξουν ακόμη περισσότερο. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έπληξε επιπλέον τα ταμεία, αφού η περιουσία τους μειώθηκε εκ νέου και κινδυνεύουν με κατάρρευση, συνέπεια της εγκληματικής πολιτικής που θέλει τα ασφαλιστικά ταμεία να τζογάρουν στο χρηματιστήριο τα αποθεματικά τους σε χιλιάδες μετοχές τραπεζών κλπ
Η περίοδος που διανύουμε
Οι εκλογές του Συλλόγου έρχονται σε μία περίοδο που ο Ελληνικός λαός και το σύνολο των εργαζομένων δέχονται μία άνευ προηγουμένου επίθεση σε όλα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα με στόχο τη πλήρη ισοπέδωσή τους. Η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με στήριγμα τα ΜΜΕ προσπαθεί να πείσει ότι τα δύσκολα τελείωσαν, όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει.
Με τι ερχόμαστε αντιμέτωποι
Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται απαιτεί χιλιάδες απολύσεις, εξοντωτικούς φόρους και χαράτσια, μειώσεις συντάξεων, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Έτσι χτίζονται οι ανταγωνιστικές οικονομίες.
Οι τράπεζες από το 2008 έως σήμερα έχουν λάβει πακέτα ενίσχυσης αξίας 255 δις μαζί με τα τελευταία 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης. Αυτά τα δις τα πλήρωσε και τα πληρώνει ο ελληνικός λαός με μνημόνια και αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα. Όμως αυτό δεν αρκεί ήδη μιλάνε για κούρεμα καταθέσεων (απόφαση ΕΕ για επέκταση του μοντέλου Κύπρου), πλειστηριασμούς και κατασχέσεις ακόμα και Α΄ κατοικίας.
Η οικονομική εξαθλίωση του λαού δεν οφείλεται στη κακή διαχείριση των οικονομικών της χώρας από κάποιους πολιτικούς. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και εφαρμόζεται πιστά από όλες τις υποτελείς Κυβερνήσεις προκειμένου να διασωθούν και να γεμίσουν τα αχόρταγα σε περιόδους κρίσης χρηματοκιβώτια των ξένων και ντόπιων Τραπεζών των βιομήχανων και των πολυεθνικών.
Στο έδαφος αυτής της αντιδραστικής επίθεσης, το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν πολύ μαζικές πανελλαδικές απεργίες καθώς και μεγάλοι κλαδικοί αγώνες όπως ο αγώνας των εκπαιδευτικών, των εργαζόμενων στην ΕΡΤ, στην υγεία και τα πανεπιστήμια, στη χαλυβουργία. Αγώνες που εγκλωβίστηκαν και εγκλωβίζονται στα γρανάζια του εργοδοτικού συνδικαλισμού και της υποταγής που αυτήν την περίοδο επιβεβαιώνει τον αντιδραστικό ρόλο του με τον καλύτερο τρόπο.
• Σε επίπεδο της ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ μετέτρεψαν όλες τις μεγάλες πανελλαδικές απεργίες σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και εκτόνωσης της οργής του ελληνικού λαού. Αρνήθηκαν να συντονίσουν τους κλαδικούς αγώνες απομονώνοντας ουσιαστικά κάθε κλάδο που βγήκε και βγαίνει σε απεργία. Σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στη σφαγή του δημόσιου τομέα και τις χιλιάδες απολύσεις των δημόσιων υπαλλήλων.
• Σε επίπεδο ΟΤΟΕ και Ε.ΝΑ.Σ, μπροστά στις απαιτήσεις των τραπεζών για μειώσεις μισθών και κατάργηση ωραρίου, μπροστά στο ξεπούλημα της Αγροτικής και τη διάλυση του ΤΤ, μπροστά στις απολύσεις ενοικιαζόμενων και μη οι δυνάμεις ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ, αρνήθηκαν να συντονίσουν τους εργαζόμενους του κλάδου, αρνήθηκαν να συγκαλέσουν γενικές συνελεύσεις και να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Απεναντίας έδωσαν όρκους πίστης στον διάλογο με την εργοδοσία. Έβαλαν πλάτη και έδωσαν άλλοθι στην αντεργατική επίθεση, διέσπασαν τους εργαζόμενους σε «εξασφαλισμένους» και μη και πάντα «διαπραγματεύονται» με κριτήριο την κερδοφορία των εργοδοτών.
Με την πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής οι δυνάμεις αυτές αποδυνάμωσαν το συνδικαλιστικό κίνημα, και εξευτέλισαν τα συνδικάτα στα μάτια των εργαζόμενων.
Απέναντι σ΄αυτήν την επίθεση πρέπει να απαντήσουμε με συλλογικό μαζικό διαρκή αγώνα! Ο μισθός μας, το ωράριο, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η σταθερή εργασία, η διασφάλιση της αξιοπρέπειας στον εργασιακό χώρο, το δικαίωμα στη σύνταξη οι συλλογικές συμβάσεις κερδήθηκαν με αγώνες. Δικαιώματα που ένα, ένα ξηλώνονται είναι κεκτημένα πίσω από τα οποία δεν υπάρχουν ανοιχτοχέρηδες εργοδότες, υπάκουοι και σκυφτοί εργαζόμενοι, τραπέζια διαλόγου ή ξύπνιοι και μάγκες συνδικαλιστές. Πίσω απ’ αυτά τα κεκτημένα υπάρχει ο συλλογικός αγώνας των εργαζόμενων, η διεκδίκηση η μαζική Γενική Συνέλευση η αλληλεγγύη, η απεργία. Αγώνας μακρύς που έχει τις ρίζες του βαθιά πίσω στην ιστορία του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος , αγώνας που έγινε με θυσίες, με διώξεις και απολύσεις, από εργαζόμενους που έδωσαν το αίμα τους για αυτά που μέχρι χτες θεωρούσαμε δεδομένα, μα πάνω απ’ όλα για την αξιοπρέπεια και την ηθική! Έτσι κατακτήθηκαν και μόνο έτσι μπορούμε να τα διαφυλάξουμε!
Παλεύουμε για ένα σωματείο που ΕΝΩΝΕΙ, ΣΥΖΗΤΑΕΙ, ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ!
•ασπίδα απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, που απαιτούν την πλήρη υποταγή και συνθήκες γαλέρας. Μέσα από το σωματείο διεκδικούμε δεδουλευμένα, κάθε απόλυση να γίνεται μάχη όλων μας. Κανείς εργαζόμενος μόνος του, καμιά αυθαιρεσία να μην μείνει αναπάντητη.
•Που θα έχει καθαρή στάση απέναντι στην εργοδοσία χωρίς να «συνδιαλέγεται» και διαπλέκεται με αυτήν.
•που θα στηρίζει και συμβάλλει στη δημιουργία επιτροπών του σωματείου στους χώρους δουλειάς.
•πραγματικό όπλο ενάντια στον κατακερματισμό, τη διάσπαση και τον απομονωτισμό. Που θα ενώνει τον αγώνα του με τον αγώνα όλων των εργαζομένων που χτυπιούνται.
•που δεν θα παραιτείται από την πάλη για αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση και όρους εργασίας. έξω από τη λογική του ατομικού δρόμου που είναι στρωμένος με υποχωρήσεις και δεν εξασφαλίζει την επιβίωση των εργαζομένων
•Που θα παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ, όχι με τις αυταπάτες του διαλόγου που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα μας οδηγήσουν στην ήττα, αλλά με ενωτικό, μαζικό και παρατεταμένο αγώνα.
Δεν υπάρχουν φαεινές ιδέες, έτοιμες λύσεις, «εύκολες» πρακτικές, ούτε κοινοβουλευτικοί «σωτήρες», και «super man» συνδικαλιστές. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να σταθούμε όρθιοι από το δρόμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Αυτό το δρόμο περπάτησαν εκατοντάδες χιλιάδες -εκατομμύρια εργαζομένων ανά το πλανήτη σε καιρούς πιο εύκολους μα και πολύ πιο δύσκολους από αυτούς και είναι αυτός ο δρόμος που αποτέλεσε εγγύηση για την κατάκτηση και τη διασφάλιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων! Δρόμος που περνάει μέσα απ’ την ανασύνταξη των συλλογικών διαδικασιών, την επιστροφή στο σωματείο και τη μετατροπή του σε κέντρο αγώνα!
Στις εκλογές του Συλλόγου Ψηφίζουμε-Στηρίζουμε
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Εργαζομένων πρώην Εμπορικής-Alpha
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου